Ayrılık üzerine ne çok şey yazılmış, çizilmiştir.. Ayrılığın zor olduğundan, çetin bir süreç olduğundan bahsedilmiştir hep..
“Ayrılık zor ayrılık.. çekilir dert değil sevgilim…”
“Ayrılık, ayrılık aman ayrılık.. Her bir dertten ala yaman ayrılık…”
Söz konusu ayrıldığımız kişi partnerimiz olduğunda ayrılık kavramını şu şekillerde ele alabiliriz;
İnsan doğası gereği ilişkilenmeye, bağlantıda kalmaya ihtiyaç duyar. Sizi seven, değer veren, önemseyen bir insanın hayatınızda artık olmayışı sizi bir yas sürecine götürebilir. Yas süreci aşamaları şöyledir; inkar, öfke, pazarlık, depresyon ve kabul. Bu süreç kimse için lineer olmak zorunda değildir ve de kimse her aşamadan geçmek zorunda da değildir.
Ayrılık bizim kendimize, diğerine ve dünyaya bakışımızı da değiştirip dönüştürebilir. Biz nasıl biriyiz ve ayrılık yaşadık, karşımızdaki nasıl biri ve bizi bıraktı ya da bizim ayrılık kararımızı hemen kabul etti. Peki, tüm bunlar yaşanırken ilişkinin en temelinde olması gerekli olan güven duygumuz? Dünya ne kadar güvenilir bir yer? Ben karşımdaki insana güvenemiyorsam, sırtımı kime nasıl yaslayacağım?
Bu süreçte en önemli olan şey duygularımıza alan açabilmek, kendimize şefkatle yaklaşabilmek ve süreci içimizde açık sekme kalmayacak şekilde sonlandırabilmek olur. Halının altına süpürülen her şey sonraki ilişkilerimizde en beklenmedik anlarda karşımıza çıkabilir ne yazık ki. Acının içinden geçmeliyiz, ne kadar sancılı olsa da..
Acıyı kapsadıktan sonra bu sürece yeniden göz atarsak nasıl farklı değerlendirebiliriz peki?
· Ayrılık bana neler öğretti, sonraki ilişkilerimde neyi daha farklı yapabilirim, nasıl daha farklı konumlanabilirim ilişkilerimde?
· Kök aile ilişkilerim, geçmiş deneyimlerim bugünkü ilişkilerimi nasıl etkiliyor?
· Bize iyi gelmeyen bir süreci sonlandırmış olabilir miyiz? Bu zor da olsa bir başarı değil midir?
· İlişkiyi bitiren biz değilsek, bu bizim sevilmeye değer görmeyen biri olduğumuz anlamına gelmek zorunda değil! Biz partnerimiz olmasa da sevilmeye, değer görmeye layık insanlarız. Bizim değerimizi biz belirliyoruz! Kendimize bu değeri vermeyi öğrenebiliriz, evet bunu yapabiliriz!
· Farkındalık sahibi olmak hemen aksiyon alabileceğimiz anlamına gelmiyor. Herkesin hızı farklı olabilir ve bu çok anlaşılır. Bu süreçte bir eşlikçiye/süreci kolaylaştırabilecek birine ihtiyaç duyulabilir. Psikolojik destek tam da bunun için var.
Son olarak altını çizmek istediğim şey; yalnız ve yanlış değilsiniz, bunlar yalnızca insan olduğunuzu ve zorlandığınızı gösterir ve zorlanmak gelişim gösterdiğinize işarettir.